Sacred Valley

Na een week kou en buitenadem te zijn na 5 seconden lopen, besloot ik naar de Sacred Valley te gaan. Dat is lager, dus warmer en makkelijk om te lopen. We moesten minstens met zn vijfen zijn, en waren uiteindelijk met ze 6e dus dat was prima!
We vertrokken op een zaterdag, lekker met onze zware backpacks die verschrikkelijke heuvel naar de school oplopen, om vervolgens weer met de taxi daar naar beneden te moeten gaan, humf. De taxi zette ons af bij de busstop waar een grote bus op ons stond te wachten. Helaas zat me blaasje helemaal vol en me maag helemaal leeg en aangezien alleen een vieze franse wc was, en ja dat is erger dan in de wildernis, heb ik gesmeekt of ik in de supermarkt mocht. En lekker een sauzijcenbroodje voor 1 sol gehaald. Prima! De busreis was ongeveer een uurtje, iets meer denk ik en we kwamen aan in het zonnige Sacred Valley. Ons plaatsje had een onmogelijke naam, Yurumahau ofzo, maar was dichtbij Urubamba. Nury, een lerares, ging met ons mee en zou van 8-12 de beginners lesgeven, en dan de intermediateklas van 4-8. Beetje onhandig wel, want om 7 uur begon ik dan honger te krijgen, aangezien lunch al om 12 uur was, en was ik ongelooflijk afgeleid... Onze lessen waren best relaxt, zoals heel deze week, dus dat maakte dan niet heel veel uit. Het was eigenlijk gewoon samen praten over onderwerpen waar we dan even opkwamen. We hadden het zelfs over spreekwoorden. Ja probeer dat maar is in het Spaans te zeggen, zoals: ´Un niño puede hacer el lavadero´ en ´No compres un cato en el bolsilla´
Het was dus vooral relaxen in de hangmatten, slapen en films kijken. Films kijken was dan nog wel in het Engels, maaar met spaanse ondertiteling. Meangirls hebben we wel in het Spaans gezien, dus nu weet ik lekker woorden als Perra (Bitch) en Golfo (Hoer). Heel belangrijk.
Een van de activiteiten was de Zoutmijnen. Honderden baden bij elkaar, vol met zout. Met de zon erop, een prachtig gezicht. Moesten wel een klein beetje hiken, wat dus nog steeds zorgde voor een beetje buitenadem. Nog een beetje rondgekeken in de shops daar, en natuurlijjk wat gekocht, aangezien ik hier in Peru een beetje een Kaufraus heb. Aangezien ik toch al aan me souvenirs moet beginnen. Ecuador blijkt minder daar in te zijn, dus ik heb nu al wat dinger hier maar gekocht.
Een andere activiteit was Muray, althans dit hebben we zelf regelt. Eigenlijk heb je daar een Turistticket voor nodig, maar zo sneaky als we zijn gingen we eerder uitstappen zodat we niet bij de ingang kwamen. Op de terugweg gingen Anne en ik daar weer staan, en ze zouden ons ophalen, omdat wij gierige Nederlanders die ticket niet wouden kopen. Is dan ook rond de 40 euro voor een paar ruines... Muray was heel mooi, vol met terassen, zoals de meeste reunies. Okee niet zulke terassen waar je meteen aan denkt, maar een soort trap naar beneden. Dit hadden de Incas gedaan voor agriculture. De benedenste trap zou dan voor tomaten zijn, daar was het warmer, en bijvoorbeeld de bovenste trap voor uien. Erg goed bedacht eigenlijk, ik weet niet of het werkte, maar het klinkt goed. Na mijn aandringen nog een leuke foto gemaakt (iedereen op een verschillend terras staande) en uiteindelijk dus heel sneaky gratis weggegaan.
We zijn ook naar Ollyantaytambo gegaan. Niet naar de reunies, vond ik beetje belachelijk duur voor het feit dat heel veel reunies hetzelfde eruit zien, maar uiteindelijk met Anne een heel leuk dagje van gemaakt door lekker een cakeje met een koffie te nemen. Eigenlijk besef je dan wel waar je bent, een pleintje omringd met bergen en reunies. Ja, dat is toch wel heel anders dan Nederland!
Na nog meer relaxen, films, een kampvuur, sterren en spaanse lessen gingen we dan op zaterdag weer naar huis. Terug die verdomde kou in. Gelukkig viel dat wel mee, de zon scheen en dán is het in Peru heel warm. Lekkere lunch gehad voor de laatste keer met onze groep, en voor het afscheid van Libbi. Ze wouden Cuy (Cavia) nemen, maar de taalbarriere hield dat tegen. Ik wil nog wel Cuy proberen. Ziet er wel een beetje luguber uit op je bord, maar als je in Peru bent, moet je, naast Guacamole en nachos, toch wel Cuy geprobeerd hebben. Ons avondeten was weer in het Israelische restaurant, dichtbij de school dus lekker niet veel lopen gheghe. Voor 10 sol (dus drie euro) weer een driegangen menu gekregen. Echt bizar, zo goedkoop. Blijkt dus ook ergens een 3,5 sol menu te zijn. Wel een beetje uit het centrum natuurlijk. Daarna weer uitgegaan en voor maar 8 sol (2 nog wat euro) twee cocktails gehad. Nou probeer dat maar te zoeken in Nederland. Uitgegaan in Incateam, Mythology en Mama Africa en dan om 4 uur eindelijk thuis aan te komen. En Oh god, wat een -sorry- kutdeur heb ik. Ik moest minstens 10 keer proberen om binnen te komen met de sleutel, gaf het bijna op en wou de deurbel indrukken totdat wonderbaarlijk ik oppeens binnen stond. Heel irritant, maarja uiteindelijk kom ik binnen.
Aankomend weekend ga ik naar Machu Picchu. Met de Jungle trek. Raften en tokkelen, mountainbiken en hiken. Ook veel muggen hoorde ik, maar als ik dat niet aan kan na de Orinoco Delta... Ook hiken was zwaar werd me verteld maar ook dat kan ik vast aan na Roraima. Tja als je alles vergelijkt met die hike en kayaktour in Venezuela, wordt alles wel opeens heel makkelijk haha. Nou niet overmoedig worden, maar een beetje zelfvertrouwen is goed toch? Ik kom nu wel op het punt dat ik me vriendinnen heel erg mis maar ik ben hier maar 1 keer en me vriendinnen gaan nergens heen (behalve naar Zuid Afrika en India...) dus ik overleef het nog wel drie maanden met alleen mailtjes en audioloze skypegesprekken...
Nu ga ik me Machu Picchu regelen en naar het Chocolademuseum met Sofie.
Ajuuu

meer foto's
https://www.facebook.com/#!/photo.php?fbid=411903845542834&set=a.411903455542873.95632.100001696661989&type=1&theater