Eerste weekje!

Zo, ik ben dus nu iets meer dan een weekje in Ecuador!
Het weekje begon, sorry voor mijn woorden, volkomen kut. Ik was ziek, alleen en het programma was nog niet begonnen dus ik had ook nog is niks te doen. Dit zorgde een beetje voor een depressieve Leonie die thuis miste en Cusco miste.
Uiteindelijk begon de school op maandag! Prive les want er zijn niet zoveel mensen en niemand is dan op mijn niveau. Op zich een best goede les. Die avond hadden we dan ook een welkomscocktail waar ik dan eindelijk mensen leerde kennen.
Op een woensdag hadden we gratis salsa les. Ik moest er wel heen lopen, wat van mijn huis af ongeveer 8 minuutjes is. Op zich heel kort, maar oh god het plensde! Helemaal nat kwam ik daar dus aan maar het was best leuk alsnog!
Over me gastgezin: Ze zijn heel aardig, open en sociaal. Ik heb gewoon een eigen kamertje met -omg- tv! Wel in het Spaans maar goed, het is een tv! Ik heb er ontbijt, lunch en avondeten en ze komen altijd gezellig bij me zitten. Wel goed om me Spaans te oefenen want het is natuurlijk alleen maar in het Spaans!
Op een vrijdag kwamen er twee Nederlandse jongens die ik ontmoet had in Cusco. Heel toevallig vroeg ik waar ze waren en toevallig waren ze in Quito! Ook echt in dezelfde straat als de school dus dat was al helemaaal toevallig.
Samen hebben we een beetje centro historico verkend en onder andere in de Basilica geweest. Even later in cafees neergestrand om, jawel, te gaan kaarten! Ondertussen wisten ze al dat ik van kaarten hou dus ze hadden de kaarten meegenomen! Met een biertje der bij helemaal relaxt. Vervolgens naar een ander cafe gegaan wat echt een goed lounge cafe was. Daar ontmoette we een of andere te sociale Ecuadoriaan die met iedereen kletste en uiteindelijk bij ons aankwam. Hij leerde ons hét Ecuadoriaanse kaartspel Cuarenta. De stomste, meest onlogische regels maar toch een leuk spel!
De dag erna, zaterdag, gingen we naar Otavalo. Otavalo is een stadje die bekend is om de grote markt! Veel veel gekocht daar! Even later gingen we daar naar de waterval toe lopen, wat verder was dan we dachten. Echt een pokkeeind eigenlijk. Toch was ik wel blij dat we dat gedaan hadden want ik hou er toch wel van om in de natuur eventjes te zijn. Zeker als je al twee maanden in de stad leefde. Ook daar nog wat armbandjes gekocht. Op de terugweg kwam ik op het idee om te liften, aangezien ik dat ook al gedaan had in Venezuela en eigenlijk heel goed afliep. Dus ik met mijn Spaans even geregeld dat we konden liften. Ja dat was een ik-voel-me-trots-momentje. Dat mag soms :) Gewoon lekker met ze 7e in de achterbak van een truck! Werkte prima! Toen nog eventjes was Jugo´s gedronken en uiteindelijk weer naar huis met de bus.
Was een leuk dagje en werd goed afgesloten met een heeerlijke maaltijd in de Magic Bean. Heerlijke porkchops met ananas-perzik chutney. Echt echt goed. Soms mogen we onszelf verwennen.
Zondag gingen we naar El Mitad del Mundo, oftewel het midden van de aarde. Het is niet letterlijk het midden van de aarde maar wordt wel beschouwd als het echt midden. Kortom, daar is de evenaar. Na heel veel fotos op de lijn natuurlijk, gingen we naar een museum waar de echte evenaar te vinden is. De echte evenaar is namelijk zon 300 meter verder, wegens het feit dat ze vroeger geen gps hadden. Toch best knap dat ze het dan voor mekaar krijgen met maar 300 meter verschil. Het museum was heel interessant. We deden testjes om te kijken wat de verschillen zijn op de evenaar. Er zijn bijvoorbeeld neutralere krachten op de evenaar dus ik kon een ei stil leggen op een spijker! Meteen diploma der bij dus dit moment werd weer toegevoegd tot mijn lijst met ik-ben-trots-momentjes. Ook de bekende truc met de blaadjes in het water. Op de evenaar zinken ze recht naar de bodem als de stop eruit wordt gehaald. Bij Noord gaan ze tegen de klok in (als ik het me goed herinner) en op het Zuidelijk halfrond gaan ze dan met de klok mee. Ook heb je minder kracht op de evenaar. Naast de evenaar kreeg iemand je handen niet goed naar beneden gedrukt als je die omhoog hield met al je kracht, maar op de evenaar lukte het met drie vingers. Heel bizar om te zien! Een gevecht moet wel heel slap zijn op de evenaar. Ook, heel leuk, weeg je wel 1 kilo minder op de evenaar!
Hierna gingen we naar de vallei. Die was daar in de buurt en had een best mooi uitzicht. Er zijn ook maar twee manieren om te komen en de enige die echt gebruikt wordt is steil omhoog. Halfuurtje naar beneden maar wel een uurtje omhoog. Dat hebben we dan niet gedaan hihi.
Overigens, had ik nog niet verteld, werden we vooral rondgeleid door een Ecuadoriaans vriendje van een meisje hier. We gingen ook met hem mee in de auto dus dat was allemaal een stuk makkelijker dan hele tijd met de bus te moeten gaan.
Daarna gingen we dus heel makkelijk naar de Virgen Mary, oftewel het Maria beeld dat in het midden van Quito staat. Ze zeggen dat Maria naar het Noorden kijkt, omdat daar het goede deel van Quito is en dat ze het Zuiden liever achter zich laat. Daar hebben we dus het laatste deel van de zonsondergang gezien en na wat fotos zijn we terug naar beneden gegaan. Daar zagen we vier mannen rennen met een tasje, oftewel dieven. Toevallig was dat vriendje net bestolen van 3000 euro met een pistool afgelopen week en was dus best pissed. Hij rende er achter aan terwijl hij politie riep maar het was al te laat. Ze pakten er twee maar de twee andere vriendjes waren al weg met de tas.
Even later ging ook de auto nog s kapot. Ecuadoriaanse wegenwacht gebeld en gingen uiteindelijk achterin de auto zitten terwijl die op de andere vrachtwagen stond. Toch wel even een avontuurtje!
Als avondeten zijn we dan nog even snel naar een soort van snackbar geweest. Puur omdat het lekker goedkoop is.
Toch is Quito best gevaarlijk en voel me niet echt op me gemak op straat. Zeker omdat het ook overdag kan gebeuren en niemand je helpt. Soms zelf niet de politie, want je bent Gringa.
Ik heb het nu in ieder geval wel naar me zin en ik heb zeker zin in volgende week: Montanita! Samen met Rebecca en daarna blijf ik om daar Spaanse les te volgen met surfles. Awesome!
Ik heb alles al een beetje gepland.
Het enige wat ik nu nog mis, is een lekker Droste Chocolade letter. Oh oh wat mis ik die dit jaar. Gelukkig wordt dat wel vervangen door heel veel andere activiteiten!
Veel plezier bij Sinterklaas iedereen!
Chau!