Mi vida de las semanas pasadas
Blijf op de hoogte en volg Leonie
08 September 2012 | Venezuela, Puerto La Cruz
He hecho mucho en las semanas pasadas, otra vez.
Voordat we naar caripe gingen, hadden we nog eerst een druk programma voor de boeg. Onder andere abseilen van een waterval. Heel gaaf, want je moest ook over de waterval springen. Natuurlijk was ik degene die weer midden in de waterval terechtkwam... Het water stortte over me heen maar het was eigenlijk best cool omdat het nu meer een uitdaging was om overeind te komen en verder te abseilen. Eerst hadden we abseilen geoefend van een klimwant, wat ik toen heel eng vond, maar de waterval zelf was best te doen voor ons hoogtevrezers.
Verder hadden we een boat tour, wat eingelijk gewoon naar een strand gaan was en en en en wakeboardeeeen. Niet iedereen kon opstaan, maar wonderbaarlijk lukte mij het en een ander meisje ook. Helaas werd ik achteraf ontvangen door 5 lachende jongens, om vervolgens te horen dat me mooie witte kont te zien was hele tijd. JEEE. haha ach..
Vervolgensssss..
Caripe:
Na weer 4 uur in de Jeep hebben gezeten, kwamen we aan in onze campamento. De stijl was Kenia, maar dat was eigenlijk ver te zoeken. Al gauw werden we rondgeleid en kwamen we in een paradijs voor fruitliefhebbers; Sinasappelbomen, mandarijnstruiken en bananenbomen. Allemaal groen natuurlijk, in vergelijking tot thuis, maar muy muy bien.
Al gauw was ons buikje vol. Na wat culturele les in het spaans, o god, hebben we eigenlijk niet veel meer gedaan de eerste dag.
De tweede dag deden we een tocht naar een waterval, erg mooi! Het hiken was natuurlijk niks vergeleken met Roraima maar nog steeds met me pijnlijke enkel was het toch niet heel fijn, maar toen we aankwamen bij de waterval was die pijn verdwenen als regen voor de zon. Na wat boobiepictures, wat Luis heel graag wou maar met onze handen ervoor natuurlijk, en lunch gingen we weer terug om vervolgens weer spaanse les te hebben. Me bed was overigens echt poep. Ik lag in me bed en er was echt 1 plank onder me, waar normaal altijd heel veel planken zijn waar het matras op ligt? Ik verhuisde dus naar het bovenste bed van het stapelbed maar ook dat was niet op rozen liggen. Het voelde als een hangmat want hij zakte zo ver in (en nee zo zwaar ben ik ook weer niet) dat me rug daar ook kapot ging. Toch twee nachten geslapen maar dat was echt het limiet en verhuisde toen maar voor de derde keer naar een twijfelaar waar Kathi in lag. Veel beter. Naast de hike naar de waterval zijn we naar Cerro Negro gegaan. Dit is een berg van iets boven de twee kilometer. Het was net zoals de derde dag in Roraima echt wel klimmen. Dit keer had ik echt wel me muziek nodig want hiken wordt ik nu wel een beetje zat. Na weer wat boobiepictures en lunch gingen we weer naar beneden, wat overigens langs de rand was dus best eng. Vervolgens zijn we naar de koffieplantage gegaan. We hebben elk proces gevolgd en natuurlijk geproefd: fue muy rico.
We zijn ook naar de Guacharo cave gegaan, het monument van Caripe/Guacharo. De Guacharos, grote vogels, schreeuwden hele tijd of klikken voor hun sonar. We zagen wat formaties, en hoewel onze gids nogal seksistisch was en allerlei dingen zag in formaties, oftewel stalagmieten, was het erg mooi om te zien. We hebben een Guacharo vastgehouden aangezien sommigen kleintjes verstoten worden als natuurlijke selectie.
Die avond zijn een paar, including me, naar de pizzaria gegaan waarbij we continu spaans hebben gepraat met Carlos, de campamento owner. Ik sprak het meest en ja ik was best trots op mijn spaans.
Een van de leukste dingen was toch wel het hot chocolate making. We deden het hele proces: Verwarmen, pellen, malen en uiteindelijk chocolademelk maken. Heeeerlijk. Natuurlijk konden we onszelf niet beheren en zaten we al gauw onder de zwarte afgifte, oftewel roet denk ik, van de cacoa bonen. Heel grappig, en hele grappig filmpjes en fotos.
Ook heb ik daar het prachtigste armbandje gekocht voor 50 Bs, met echte parels en helemaal natuurlijk. Kost echt niks als je vergelijkt wat een parel kost in Europa.
Verder heb ik mijn eigen oorbel ontworpen met een Guacharoveer. Carlos maakte die vervolgens voor ons dan.
De gekte van de Presidentenverkiezing wordt steeds groter hier. De ene: Corazion de mi patria en Radonski: Hay un Camino.
Wij zijn allemaal voor Radonski aangezien de andere ongeveer de nieuwe hitler is. Ipv de sein die Hitler had doet hij dat met een vuist en is puur en alleen geintereseerd in zichzelf en olie. Hij staat werkelijk op elke lantaarnpaal. Radonski zal zorgen voor de mensen, aangezien sommigen mensen alleen een fles water in de koelkast hebben staan, als ze die al hebben. Bovendien heeft iemand zijn touristenbedrijf verloren in Jakera omdat hij niet geinteresserd is in tourisme. Hij geeft ook voedsel aan de mensen om ze om te kopen en hij is ook nog is verschrikkelijk dik en lelijk.
HAY UN CAMINO!
de electie is 7 Oktober dus laat me weten wie er gewonnen heeft, want dan ben ik al in Peru!
Maandag gaan we naar Orinoco Delta. Best nerveus over maar ook heel erg zin in. We zullen 1 dag 11 uur kayakken en voor de rest elke dag, het is in totaal 8 dagen. Het is tussen de modder, feces van dieren en het vesrchrikkelijkste: Duizenden duizenden muskietos. Als je aankomt op het land word je werkelijk aangevallen en we moeten meteen lange kleren aan en daarop de muskietospray spuiten. Tja, dat wordt zwaar, maar hopelijk ook heel gaaf en ik weet zeker dat het een ervaring wordt waar ik heel veel van leer en altijd zal onthouden.
We shall seeee...
xxxxxxxxxxxx
Voordat we naar caripe gingen, hadden we nog eerst een druk programma voor de boeg. Onder andere abseilen van een waterval. Heel gaaf, want je moest ook over de waterval springen. Natuurlijk was ik degene die weer midden in de waterval terechtkwam... Het water stortte over me heen maar het was eigenlijk best cool omdat het nu meer een uitdaging was om overeind te komen en verder te abseilen. Eerst hadden we abseilen geoefend van een klimwant, wat ik toen heel eng vond, maar de waterval zelf was best te doen voor ons hoogtevrezers.
Verder hadden we een boat tour, wat eingelijk gewoon naar een strand gaan was en en en en wakeboardeeeen. Niet iedereen kon opstaan, maar wonderbaarlijk lukte mij het en een ander meisje ook. Helaas werd ik achteraf ontvangen door 5 lachende jongens, om vervolgens te horen dat me mooie witte kont te zien was hele tijd. JEEE. haha ach..
Vervolgensssss..
Caripe:
Na weer 4 uur in de Jeep hebben gezeten, kwamen we aan in onze campamento. De stijl was Kenia, maar dat was eigenlijk ver te zoeken. Al gauw werden we rondgeleid en kwamen we in een paradijs voor fruitliefhebbers; Sinasappelbomen, mandarijnstruiken en bananenbomen. Allemaal groen natuurlijk, in vergelijking tot thuis, maar muy muy bien.
Al gauw was ons buikje vol. Na wat culturele les in het spaans, o god, hebben we eigenlijk niet veel meer gedaan de eerste dag.
De tweede dag deden we een tocht naar een waterval, erg mooi! Het hiken was natuurlijk niks vergeleken met Roraima maar nog steeds met me pijnlijke enkel was het toch niet heel fijn, maar toen we aankwamen bij de waterval was die pijn verdwenen als regen voor de zon. Na wat boobiepictures, wat Luis heel graag wou maar met onze handen ervoor natuurlijk, en lunch gingen we weer terug om vervolgens weer spaanse les te hebben. Me bed was overigens echt poep. Ik lag in me bed en er was echt 1 plank onder me, waar normaal altijd heel veel planken zijn waar het matras op ligt? Ik verhuisde dus naar het bovenste bed van het stapelbed maar ook dat was niet op rozen liggen. Het voelde als een hangmat want hij zakte zo ver in (en nee zo zwaar ben ik ook weer niet) dat me rug daar ook kapot ging. Toch twee nachten geslapen maar dat was echt het limiet en verhuisde toen maar voor de derde keer naar een twijfelaar waar Kathi in lag. Veel beter. Naast de hike naar de waterval zijn we naar Cerro Negro gegaan. Dit is een berg van iets boven de twee kilometer. Het was net zoals de derde dag in Roraima echt wel klimmen. Dit keer had ik echt wel me muziek nodig want hiken wordt ik nu wel een beetje zat. Na weer wat boobiepictures en lunch gingen we weer naar beneden, wat overigens langs de rand was dus best eng. Vervolgens zijn we naar de koffieplantage gegaan. We hebben elk proces gevolgd en natuurlijk geproefd: fue muy rico.
We zijn ook naar de Guacharo cave gegaan, het monument van Caripe/Guacharo. De Guacharos, grote vogels, schreeuwden hele tijd of klikken voor hun sonar. We zagen wat formaties, en hoewel onze gids nogal seksistisch was en allerlei dingen zag in formaties, oftewel stalagmieten, was het erg mooi om te zien. We hebben een Guacharo vastgehouden aangezien sommigen kleintjes verstoten worden als natuurlijke selectie.
Die avond zijn een paar, including me, naar de pizzaria gegaan waarbij we continu spaans hebben gepraat met Carlos, de campamento owner. Ik sprak het meest en ja ik was best trots op mijn spaans.
Een van de leukste dingen was toch wel het hot chocolate making. We deden het hele proces: Verwarmen, pellen, malen en uiteindelijk chocolademelk maken. Heeeerlijk. Natuurlijk konden we onszelf niet beheren en zaten we al gauw onder de zwarte afgifte, oftewel roet denk ik, van de cacoa bonen. Heel grappig, en hele grappig filmpjes en fotos.
Ook heb ik daar het prachtigste armbandje gekocht voor 50 Bs, met echte parels en helemaal natuurlijk. Kost echt niks als je vergelijkt wat een parel kost in Europa.
Verder heb ik mijn eigen oorbel ontworpen met een Guacharoveer. Carlos maakte die vervolgens voor ons dan.
De gekte van de Presidentenverkiezing wordt steeds groter hier. De ene: Corazion de mi patria en Radonski: Hay un Camino.
Wij zijn allemaal voor Radonski aangezien de andere ongeveer de nieuwe hitler is. Ipv de sein die Hitler had doet hij dat met een vuist en is puur en alleen geintereseerd in zichzelf en olie. Hij staat werkelijk op elke lantaarnpaal. Radonski zal zorgen voor de mensen, aangezien sommigen mensen alleen een fles water in de koelkast hebben staan, als ze die al hebben. Bovendien heeft iemand zijn touristenbedrijf verloren in Jakera omdat hij niet geinteresserd is in tourisme. Hij geeft ook voedsel aan de mensen om ze om te kopen en hij is ook nog is verschrikkelijk dik en lelijk.
HAY UN CAMINO!
de electie is 7 Oktober dus laat me weten wie er gewonnen heeft, want dan ben ik al in Peru!
Maandag gaan we naar Orinoco Delta. Best nerveus over maar ook heel erg zin in. We zullen 1 dag 11 uur kayakken en voor de rest elke dag, het is in totaal 8 dagen. Het is tussen de modder, feces van dieren en het vesrchrikkelijkste: Duizenden duizenden muskietos. Als je aankomt op het land word je werkelijk aangevallen en we moeten meteen lange kleren aan en daarop de muskietospray spuiten. Tja, dat wordt zwaar, maar hopelijk ook heel gaaf en ik weet zeker dat het een ervaring wordt waar ik heel veel van leer en altijd zal onthouden.
We shall seeee...
xxxxxxxxxxxx
-
08 September 2012 - 22:47
Pa:
Hoi Leonie, Nou je maakt wel prachtige dingen. Ook je spaans (voor zover ik het kan lezen) begint ook leuk te worden. Het was fijn om je even te spreken vandaag. Pas wel even op met je opmerkingen over de leider van het land, Zoals je al schrijft is het een dictatuur en mocht ooit iemand van hun geheime dienst dit leest... Je kunt je weer verheugen op je nieuwe reis. Goed inpakken en veel muggenspray. Wij zijn hier voolop aan het verbouwen. De nieuwe open haard zit er al in. De spouwmuren worden maandag geisoleerd en dinsdag wordt gestukadoord. Gefeliciteerd nog met je zusje. en nog veel plezier.
grtjs pa -
15 September 2012 - 13:53
Mama:
Lieve leonie,
Nog 12 dagen en dan zit je tijd er in Venezuela er al weer op! Wat gaat het snel. Geniet nog maar lekker van het mooie warme weer daar want in Cusco is het een stuk kouder; zo rond de graden. Veel plezier nog daar!!
mama -
16 September 2012 - 20:17
Irene:
Hoihoi
wat een leut, klinkt allemaal heerlijk, mooie foto's ook! Kan je voor mij niet zo'n armbandje meenemen :P Ik ben hier aan het ploeteren op mijn coschap maar heb je wel gemist om mn verjaardag :( volgend jaar weer dan ga je gewoon mee feesten :) -
17 September 2012 - 11:14
Pa:
Hoi Leonie,
Het is al weer even geleden. De tijd gaat ook zo snel. Je bent nog in de delta waarschijnlijk en druk op jacht naar baby krokodillen. Hier is het veel saaier. Hoewel gisteren heb ik Irene haar voetbalteam gecoached in Utrecht. Vlak naast het stadion waar Utrecht speelde tegen PSV. We hebben met 2-0 verloren, maar erg energiek gespeeld. Wel hadden we veel blessures. Jammer dat het zo ver weg is anders werd ik wel coach. Ik heb veel last van mijn tennisarm. Heb vervangers moeten zorgen voor mijn mix met Hanneke en HD met Jim. Ik merk het zelf met typen en muis nu met mijn linker. Je bent nog maar 2 weken in Venezuela, jammer maar op naar het nieuwe mooie en uitdagende. Je hebt waarschijnlijk vrienden voor het leven gemaakt en zal weer veel leuke en nieuwe mensen leren kennen. Zeker een uitdaging in welk gezin je terecht komt. Je spaans (met peruaans accent) zal vooruit vliegen!! Zo leuk.
groetjes van het kille holland. ps de kamer is gestukadoord, en wordt morgen weer gespoten. Het einde lijkt nog ver weg, gelukkig ga ik van de week naar Boleraz. -
18 September 2012 - 15:13
Marjet:
Hoi Leonie,
In de Ardennen heb ik ook weleens een waterval gezien: wereldberoemd de Watervallen van Coo; ik vond het toen al niks voorstellen maar vergeleken waar jij in bent gaan hangen is het helemaal een pisstraaltje.
Ik merk in je beschrijvingen dat je 3 talig aan het worden bent; volgens mij denk je al in het engels.
In Halsteren is het net zo spannend als altijd; van het weekend was het braderie; ik heb nog nooit zoveel Adidas-pakken bij elkaar gezien.
Heiline en Janneke zijn hard aan het werk en Wietske probeert te wennen in Tilburg.
Ze heeft een leuke kamer, maar ja, je kent haar he'. Het blijft lastig om weg te zijn; wat zijn jullie toch verschillend wat dat betreft.
Volgende week gaan Jos en ik naar Beijing; kan ik mezelf tenminste ook een wereldreiziger noemen!
Meisje geniet van je reis, groetjes Marjet
-
21 September 2012 - 18:08
Ruud:
leo! -
21 September 2012 - 18:09
Ruud:
Straks vertel ik mijn reactie op dit bericht -
26 September 2012 - 15:14
Hanneke:
Lieve Leonie, nog twee dagen en dan vertrek je naar Peru. Ik vind het heerlijk om je reis op deze manier te kunnen volgen. Geweldig wat jij allemaal beleeft, en hoeveel nieuwe mensen jij al hebt leren kennen. Nu ga je weer nieuwe ervaringen opdoen in Peru.
Ik houd mama wel van de straat hoor. We zijn samen aan het tennissen voor de clubkampioenschappen en zijn eerste in de poule geworden in de damesdubbel. Papa komt niet verder dan de bar van HTV, omdat hij last heeft van zijn tennisarm (zou dat van het tennissen zijn of van dat glas bier vasthouden ;-)
Geniet van de volgende fase van je prachtige reis en tot later weer.
Dikke kus, Hanneke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
